• Plan pracy w Roku Szkolnym 2012/2013
• Plan Pracy w Roku Szkolnym 2010/2011

Podstawowym założeniem reformy oświaty jest dążenie do wszechstronnego rozwoju ucznia, który w zintegrowanym systemie wiedzy uzyska określone umiejętności na różnych etapach edukacji.

Towarzyszy temu wprowadzenie, począwszy od II etapu (kl. IV - VI szkoły podstawowej) nowego elementu kształcenia - ścieżek edukacyjnych, w tym edukacji czytelniczej i medialnej.

W naszej szkole program ścieżki "Edukacja czytelnicza i medialna" został opracowany, zatwierdzony przez Radę Pedagogiczną i wdrożony do realizacji.

Edukacja czytelnicza stanowi zestaw treści i umiejętności wspomagających rozwój dziecka, szczególnie w okresie rozwijania zainteresowań i potrzeb czytelniczych oraz samodzielnego i świadomego korzystania z różnych źródeł (w tym informacji medialnej). Główną ideą - jest odejście od encyklopedycznego przekazu wiadomości na rzecz integracji wiedzy i umiejętności oraz ich praktycznego wykorzystania w codziennym życiu.

Realizacja odbywa się w ramach zajęć edukacyjnych (szczególnie język polski), w bibliotece, w trakcie imprez i uroczystości szkolnych, wycieczek, np. na spektakl teatralny, do kina (ekranizacja literatury).

I etap edukacyjny - kształcenie zintegrowane (kl. I - III) nie przewiduje ścieżek edukacyjnych, ale odpowiednie treści związane z biblioteką szkolną i czytelnictwem można realizować według zasad podyktowanych doraźnymi potrzebami szkoły.

Czytelnik na I etapie edukacji powinien być objęty szczególną opieką, bowiem jest to okres pierwszych fascynacji i nawyków czytelniczych a także największej podatności na odbiór literatury dziecięcej. Prowadzenie zajęć przez jednego zazwyczaj nauczyciela - wychowawcę stwarza możliwość lepszej i częstszej współpracy z biblioteką.

Cele edukacyjne:

• wspomaganie wszechstronnego harmonijnego rozwoju ucznia,
• przygotowanie do świadomego uczestnictwa w kulturze,
• rozwijanie umiejętności korzystania z różnych źródeł informacji w ustawicznym samokształceniu,
• kształtowanie nawyku czytania, korzystania z biblioteki szkolnej i pozaszkolnej,
• poznanie terminów i pojęć związanych z biblioteką i książką,
• rozwijanie zainteresowań czytelniczych,
• wdrażanie do poszanowania książek i innych dokumentów bibliotecznych jako dóbr kultury i czynników rozwoju społecznego.

SPOTKANIE AUTORSKIE Z BARBARĄ GAWRYLUK

Jedna z najefektywniejszych form promocji czytelnictwa jest spotkanie z twórcą popularnych pozycji literackich.

Owocem współpracy z filią Biblioteki Publicznej w Ozimku, przypieczętowaną staraniami Dyrektora naszej szkoły p. Katarzyny Sokołowskiej-Kolanek była obecność pisarki – zwyciężczyni  uczniowskich wyborów Książek naszych marzeń”.

W naszej szkole gościliśmy bowiem autorkę książek dla dzieci Barbarę Gawryluk, która 1 grudnia 2015r. przybliżyła uczniom klasy II, II i IV tajniki pracy pisarskiej. Jej niezwykle ciekawe historie związane z powstaniem niektórych pozycji z pewnością były doskonałą zachętą do ich przeczytania, ale także konfrontacji z wcześniejszym wyobrażeniem treści. Niejako bowiem wbrew znanemu przysłowiu „Nie oceniaj książki po okładce”,  to właśnie ona stała się inspiracją dla uczniów II klasy, którzy pod okiem p. Katarzyny Sokołowskiej-Kolanek przygotowali dla autorki oryginalny prezent. Był nim album złożony z ilustracji wykonanych przez uczniów - wyobrażonych treści pozycji Barbary Gawryluk w oparciu jedynie o ich tytuł. Pisarka nie kryla radości, obdarowując wszystkich obecnych autografem.

Zakupione z programu rządowego pozycje tej autorki z pewnością umożliwią zestawienie wyobrażeń uczniów o jej książce z realną treścią. 

Uczniowie naszej szkoły zaangażowali się w realizację projektu edukacyjno-wychowawczego, pt. „Magia baśni”.  Inspiracją do podjęcia tego typu działań był zbliżający się magiczny czas świąt, jak również słowa jednego z twórców wspaniałych baśni, przesyconych wrażliwością - Hansa Chrystiana Andersena, iż . „Życie człowieka jest baśnią, napisaną ręką samego Boga” Na tym właśnie przekonaniu i magii związanej z atmosferą Świąt Bożego Narodzenia oraz piękna i ogromnej siły literatury został zainicjowany cykl działań.

Ich głównym celem było wdrażanie uczniów-wychowanków do świadomego odbioru kultury, budowanie właściwych relacji, więzi międzyludzkich i społecznej wrażliwości. Przewodnie motto było celowym odwołaniem do magii, cudów, które mogą być siłą sprawczą.

Doskonałym motywem do realizacji ww. celów była przejmująca w swej wymowie – postać DZIEWCZYNKI z ZAPAŁKAMI – bohaterki baśni H.Ch. Andersena o tym samym tytule, jak również czas akcji oraz tematyka utworu. Uczniowie zostali  wprowadzeni w klimat magii i cudów przez uczniów klasy IV, którzy pod okiem wychowawcy (polonisty i nauczyciela biblioteki) przybliżyli i wprowadzili do szkoły bohaterkę literacką, tj. Dziewczynkę z zapałkami. Ta przejmująca postać literacka - tak sugestywnie odtwarzana przez jedną z uczennic (Aleksandrę Kanpik) - zaangażowała szkolną  społeczność w CZAS CZYNIENIE CUDÓW. 

1. PODRÓŻ DO KRAINY BAŚNI - WSPÓLNE CZYTANIE BAŚNI

Bohaterka baśni „Dziewczynki z zapałkami” wprowadza uczniów w świat utworu H. Ch. Andersena na świetlicy szkolnej. której uczestnicy uczestniczyli także w TYGODNIU BAŚNI, zapoznając się z ekranizacją innych utworów.

 Wspólne czytanie w klasach

2. CZAS TWORZENIA

Zdolności artystyczno-literackie naszych uczniów umożliwiły realizację kolejnego etapu projektu, jakim był „Czas tworzenia”.  Uczestnicy rysowali, malowali portrety bohaterki baśni, pisali kartki z życzeniami i przejmujące listy. Dla niej… młodzi, szkolni literaci zaangażowali swą humanistyczną wrażliwość i talent w tworzenie nowego, szczęśliwego zakończenia losów głównej bohaterki, realizując „cud tworzenia”.

Wyróżnieni uczniowie otrzymali dyplomy na uroczystym podsumowaniu.

Portrety „Dziewczynki z zapałkami” w wyobraźni uczniów.

Laureaci wzruszających listów zostali: Aleksandra Knapik, Laury Wiechoczek, Marcus Podkowa, Laura Chudala i Karol Oszanca. Natomiast autorami lepszego losu (szczęśliwego zakończenia): Wanessa Klimek, Dawid Feliks, Gloria Kula, Tomasz Ziaja oraz Jakub Kuich i Piotr Spyra.  

Laureaci wzruszających listów do „Dziewczynki z zapałkami” i twórcy szczęśliwego zakończenia jej losów.

3. WSPIERAMY SIĘ

Dziewczynkę z zapałkami, wskazując na problem obojętności wobec ludzkiego cierpienia  - poruszyła uczniowskie serca, mówiąc: „Nie zamarzłabym we śnie, gdyby tak przyjaciel, o mym smutnym losie wspomniał – mamie, tacie. Może w swojej szkole poprosiłby dzieci, by przyszły z pomocą… To właśnie CUD TRZECI!”

1. WYBORY WSPÓŁCZESNEGO RYCERZAw naszej szkole

 Przejmująca historia bohaterki literackiej stała się więc dla uczniów swoistym przesłaniem                              dla podejmowanych działań: „Zmień się w druha, czarodzieja… myśl o innych, zacznij wspierać”, to hasło umożliwiło im wyzwolenie drzemiących w nich pokładów energii przełożonej  na życzliwe wsparcie, pomoc czy budowanie właściwych relacji społecznych, które są podstawą tworzenia świata - opartego na wzajemnej serdeczności, dostatku, a przede wszystkim powszechnym poczuciu bezpiecznej wspólnoty. I właśnie - premiowaniu tego typu postaw służyły przeprowadzone wśród uczniów wybory „WSPÓŁCZESNEGO RYCERZA KLASY I SZKOŁY”. Laureaci tego tytułu prezentować mieli więc cechy osób życzliwych, pomocnych i wspierających w trudach dziecięcej rzeczywistości. Takim właśnie zaufaniem obdarzono w klasie I - Michała Kołodziejczyka,  Piotra Patolę, Nico Szmita - klasie II, Marcela Chudalę – klasie III, Kamila Kuliberdę  i Adama Szwugra - klasie IV, Jakuba Kuicha – V oraz Laurę Quaschniok-Quade z VI klasy. Natomiast liderami zaszczytnego tytułu WSPÓŁCZESNEGO RYCERZA SZKOŁY zostali: Kacper i Nico Szmit, Bartosz Kuczer, Dawid Feliks, Sebastian Kokot, Aleksandra Knapik i Adam Szwugier.

Wybory te były pewnego rodzaju symboliczną okazją  wyrażenia pozytywnych uczuć i emocji względem siebie. Laureatom dane było odczuć, jak wielką siłą jest poczucie wspólnoty, jak przyjemna jest świadomość bycia (pozytywną) częścią czyjegoś życia, i jak dobrze jest wiedzieć, że dla kogoś jesteśmy ważni.

1. ZBIÓRKA SŁODYCZY

   Ta umiejętność budowania więzi emocjonalnej z drugim człowiekiem stanowi podstawę tworzenia relacji, opartych na wzajemnym szacunku, wrażliwości i empatii. Aby kształtować u uczniów społeczną wrażliwość, wzmocnioną przez przejmującą wymowę utworu literackiego podejmowano kolejne działania, które sprzyjały kształtowaniu pozytywnych więzi międzyludzkich i wzajemnego wsparcia. Zainicjowano m.in. zbiórkę słodyczy dla podopiecznych DPS w Kadłubie Strzeleckim. Zebrano około 32 kg słodkości, a wyróżniającymi się klasami w dzieleniu się z innymi były klasa VI i IV oraz II.

5. DZIELIMY SIĘ RADOŚCIĄ

Jakże przejmujące w swej wymowie były słowa, które padły na uroczystym podsumowaniu: „Zabiegani, zasłuchani we własne zmartwienia, nikt nie spojrzał, nikt nie pomógł spełnić jej marzenia. Zapałkami ogrzewała swe zmarznięte dłonie, kto zapytał: Co tu robi ? Kto pomyślał o niej… Któż ją ogrzał, kto dał strawę tej małej kruszynie, i o czyjej trzeba mówić - gdy UMARŁA… WINIE”

Rodzina – to kolejny CUD, bez którego życie traci sens. To ona nas tworzy, wytycza główne cele, wspiera i dodaje sił lub… niszczy nadzieje na sukces i pozbawia poczucia wartości. Ta ogromna MOC RODZINY kryje się przede wszystkim - w pozytywnym nastawieniu jej członków, pielęgnowaniu właściwych wzorów i tradycji. Ten ważny element - zaakcentowano również w realizacji działań ogólnoszkolnego projektu. Gdyż niewątpliwie zła sytuacja rodzinna, niewłaściwe pojecie ról przejmowanych przez dziecko i brak troski społecznej - stanowią źródło ludzkich tragedii, i doprowadziły do dramatycznej śmierci literackiego wzoru DZIEWCZYNKI z ZAPAŁKAMI.

1. ŁAŃCUCH DOBRYCH ŻYCZEŃ

Aby, nie skupiać się jedynie na wzbudzeniu gorzkiej refleksji, wykorzystując tragiczną sytuację bohaterki „Dziewczynki z zapałkami” H. CH. Andersena kontynuowano działania, które kształtowały u uczniów umiejętność społecznego funkcjonowania.

Kolejnym więc z elementów angażujących w tworzenie wspólnoty wzajemnej życzliwości  było tworzenie ŁANCUCHA DOBRYCH ZYCZEN. Na paskach papieru uczniowie wypisywali serdeczne słowa, przekazywane życzenia - poczynając od najbliższych im osób, a skończywszy na przesłaniu „mini apeli” o zgodę, dostatek  i pokój dla świata. Ten swoisty „przekaz pozytywnych myśli” zataczał szerokie kręgi. Uczniowie bowiem angażowali swoje rodziny, z kolei oni przekazywali je znajomym, sąsiadom, a nawet współpracownikom. Tworzono więc tę serdeczną energię  w klasach, domach, zakładach pracy, przynosząc i sklejając części kolorowego łańcucha. Integrującym i równie ekscytującym momentem był czas łączenia ich w całość. Do końca - wspierano się wzajemnie, uzupełniając brakujące ogniwa lub usuwając te, uznane za moralnie niewłaściwe. Selekcja więc była rzetelna. I tak – 22.12.2015r. ” – na podsumowującej akademii ogłoszono wynik. Było to aż… 689 m!. Tyle powszechnej życzliwości  połączyło wspólnymi ogniwami około 95 uczniów (poprzedni wynik 193m osiągnięto 7 lat temu). Radość uczestników była ogromna! Bezspornie - udowodnili w ten sposób, że przy realizacji wspólnego celu zacierają się granice wieku, płci, społecznego statusu  i poglądów.

1. WSPÓLNOTA CZYTANIA

 Potęga i siła naszych wspólnych działań, często wzmacniana jest przez swoisty czas magii miejsc, sytuacji i tradycji. To jednak - nie tylko niecodzienne wydarzenia (masowe tragedie, klęski żywiołowe) pobudzają naszą wrażliwość, wzmacniają więzi społeczne. Budujemy je w codziennych rytuałach, niedzielnych obiadach w rodzinnym gronie, uroczystościach, wspólnym wyjściu na zakupy, udziale w niedzielnej mszy czy rodzinnym czytaniu.

Aby rozbudzić, poznać preferencje czytelnicze uczniów i rodziców Dyrektor Szkoły p. Katarzyna Sokołowska-Kolanek wsparła nauczyciela biblioteki w licznych działaniach. W naszej szkole gościliśmy bowiem autorkę książek dla dzieci Barbarę Gawryluk, która przybliżyła dzieciom tajniki pracy pisarskiej.

 Zaangażowano również uczniów do sporządzania listy „KSIĄŻEK NASZYCH MARZEŃ”, które przy wsparciu samorządu terytorialnego zostały zakupione do szkolnej biblioteki. Pod hasłem „BAŚNIE NASZEGO DZIECIŃSTWA” tworzono również ranking baśni dzieci i ich rodziców, którego wynik zaprezentowano w postaci barwnych slajdów na uroczystym podsumowaniu 22.12.2015r. Na tytuł najpiękniejszych - zdaniem uczniów  zasłużyły: „Dziewczynka z zapałkami” i „Calineczka”. Natomiast mamy uznały, iż był nią „Kopciuszek”, lecz także „Dziewczynka z zapałkami” poruszyła ich serca. Tatusiowie preferowali męskie typy i obrotnych bohaterów, gdyż ich zdaniem, to „Kot w Butach” oraz „Piękna i Bestia” są warte wyboru.

Aby wzmocnić tę wspólnotę jedności i przeżywania wartości literackich,  zachęcono także rodziców uczniów naszej szkoły do odczytania wybranego fragmentu baśni. Z ogromnym zainteresowaniem wysłuchaliśmy zapowiedzi tajemniczych historii z zaangażowaniem i pasją wykreowanych przez p. Jolantę Podkowę i p. Mirellę Kulig, zachęcając do kontynuowania tego typu formy wprowadzania w świat piękna literatury także wdomach. Ta pozornie bowiem mało znacząca powtarzalność rytuałów czytania, to nie tylko doskonała okazja tworzenia atmosfery serdecznej bliskości z rodziną i magią literatury, lecz pewnego rodzaju niezmienność, która daje nam/dziecku poczucie bezpieczeństwa, tożsamości z rodziną, społecznością lokalną – to także TRADYCJA.

6. UROCZYSTE PODSUMOWANIE

 Każdy wysiłek i działanie niesie za sobą określone konsekwencje. Słowo to – często kojarzone negatywnie - w naszej szkole 22.12.2015r. uzyskało zupełnie inny wydźwięk. Uczniowie podjęli się realizacji działań z wielkim zaangażowaniem i pełną odpowiedzialnością. Ich wynik przyniósł pozytywne i wymierne efekty, dlatego wielu czekała słuszna nagroda. Nastąpiło radosne podsumowanie przygotowane przez klasę IV, (według scenariusza autorstwa Reginy Mańkowskiej), wspieraną przez klasę VI, jak również II i I, które wraz z wychowawcami:                     p. Barbarę Kowalczyk-Stasiuk oraz Bogusławę Wieczorek wzmocniły atmosferę świąt w postaci prezentacji muzycznej: prośby do św. Mikołaja i przepięknej choinki.

Zdjęcie klasy II i I (ja nie posiadam)

Wszystkie klasy, prezentujące swoje umiejętności  - zasłużyły na jego uznanie. Następnie zaproszono wszystkich do ogólnoszkolnego składania życzeń, wykorzystując baśniowy element o „ciepłym i puchatym”, którym się dzielono, aby go nigdy nie zabrakło. Natomiast uczniowie VI klasy wspierani przez nauczycielkę języka angielskiego p. Agatę Matracką wzmocnili klimat radosnej atmosfery nadchodzących świąt prezentacją anglojęzycznych piosenek o tematyce świąteczno-zimowej.

Autorka projektu (Regina Mańkowska), nauczyciele - realizując sytuacje dydaktyczne i wychowawcze pragnęli stworzyć uczniom warunki rozwoju  indywidualnych zdolności i zainteresowań, wyzwolić ich twórczą aktywność, pobudzić do stosowania zdobytej wiedzy w praktycznym działaniu. To zaangażowanie w realizację zadań w fikcyjnym świecie magii i czarów było doskonałym sposobem utrwalania (w formie wesołej zabawy) postaw i umiejętności, gwarantujących godne życie,  w jak najbardziej - realnym świecie. „Nie chodzi bowiem o to, by przeszłość narzucała - jak żyć, lecz by uczynić ją częścią przyszłości”, i na tym, można by zakończyć temat cudów, magii i tradycji, jednak nadal nierozwiązana została sprawa nurtującego problemu... a, więc: czy wierzyć w cuda i Świętego Mikołaja?! Ależ TAK! bo chociaż nikt go nie spotkał, to jednak nie oznacza, że go nie ma. Najbardziej wartościowymi rzeczami w życiu są te, których nie widzimy, co jednak nie dowodzi braku ich istnienia. Jednak, aby podnieść magiczną zasłonę, za którą kryje się nieskończona moc czynienia cudów – niezbędna jest ufna wiara, fantazja, literatura i… ludzka wrażliwość. No więc, czy wierzyć w cuda?! Myślę, że bez tej wiary świat byłby smutny i niepełny. Bowiem istnieją, póki istnieje wyobraźnia, serdeczność, życzliwość, otwarty umysł i serce. To one nadają naszemu życiu sens, dodają piękna i radości. Nie zapominajmy przy tym, iż wokół nas zawsze są INNI… którzy tylko czekają na pchnięcie, by jak kostki domina… tworzyć wspólnotę radości, nadziei i cudów.

„Życie nie jest tylko serią chwil. Możemy wybierać, chronić tych, których kochamy, mieć nadzieję na szczęście i sprawiać, że zdarzają się cuda!”

                                                                                          Regina Mańkowska

 Kolejnym z elementów angażujących w tworzenie wspólnoty wzajemnej życzliwości  było tworzenie ŁANCUCHA DOBRYCH ZYCZEN. Na paskach papieru uczniowie wypisywali serdeczne słowa, przekazywane życzenia - poczynając od najbliższych im osób, a skończywszy na przesłaniu „mini apeli” o zgodę, dostatek  i pokój dla świata. Ten swoisty „przekaz pozytywnych myśli” zataczał szerokie kręgi. Uczniowie bowiem angażowali swoje rodziny,                       z kolei oni przekazywali je znajomym, sąsiadom, a nawet współpracownikom. Tworzono więc tę serdeczną energię  w klasach, domach, zakładach pracy, przynosząc i sklejając części kolorowego łańcucha. Integrującym i równie ekscytującym momentem był czas łączenia ich w całość. Do końca - wspierano się wzajemnie, uzupełniając brakujące ogniwa lub usuwając te, uznane za moralnie niewłaściwe. Selekcja więc była rzetelna. I tak – 22.12.2015r. ” – na podsumowującej akademii ogłoszono wynik. Było to aż… 689 m!. Tyle powszechnej życzliwości  połączyło wspólnymi ogniwami około 95 uczniów (poprzedni wynik 193m osiągnięto 7 lat temu). Radość uczestników była ogromna! Bezspornie - udowodnili w ten sposób, że przy realizacji wspólnego celu zacierają się granice wieku, płci, społecznego statusu  i poglądów.

W naszej szkole stwarza się okazje  sprzyjające rozwojowi zdolności, talentów uczniów/wychowanków. Inspirację do podejmowania ich twórczej aktywności stanowi otaczająca je rzeczywistość, edukacyjne wyzwania, ale także świat literatury.                            To właśnie jeden z utworów Hansa Chrystiana Andersena zatytułowany „Dziewczynka                           z zapałkami” stał się dla nich swoistym wyzwaniem. Uczniowie bowiem podjęli się próby zmiany poruszającego zakończenia baśni, tworząc własny, szczęśliwy finał historii głównej bohaterki. Ich literackie osiągnięcia pragniemy zaprezentować szerszemu gronu, gorąco zachęcając do czytania…

,,Serdeczny człowiek”

Chciałabym przedstawić szczęśliwe zakończenie baśni pt. „Dziewczynka z zapałkami” autorstwa Hansa Christiana Andersena.

   (…) Była już ciemna noc, wszyscy ludzie  zniknęli z ulic, tylko jedna, mała ,,duszka” pozostała na mrozie. Dziecina błąkała się po ulicach,                     nie mogła wracać do domu, bo wiedziała, że rodzice będą zawiedzeni. Usiadła na śniegu, schowała twarz w dłoniach i zaczęła płakać.                        Nagle poczuła czyjąś dłoń na ramieniu. Spojrzała w górę i spostrzegła bogato przyodzianego  mężczyznę.

- Dlaczego płaczesz ? - zapytał.

-Nic nie sprzedałam - odpowiedziała szlochając.

-A co sprzedajesz ? - zapytał.

-Zapałki - znów  odpowiedziała dziecina.

-Nie martw się, odkupię  je wszystkie - oznajmił z uśmiechem.

-Naprawdę pan to zrobi ? - powiedziała niedowierzając.

-Tak, będę codziennie do ciebie przychodził i kupował zapałki - przytaknął  z uśmiechem mężczyzna.  

Dziewczynka bardzo się ucieszyła i podziękowała nieznajomemu. Potem szybko pobiegła do domu z pieniędzmi i pokazała je z radością rodzicom.

    Od tego momentu rodzina miała lepszą sytuację życiową.                                                                                                                                

                                                             Autor: Laura Quaschniok-Quade

                                                                            uczennica klasy VI

Dziewczynka z zapałkami XXI wieku

   Chciałabym wam przedstawić nowe zakończenie baśni Hansa Christiana Andersena pt. ,,Dziewczynka z zapałkami^,,, która zamarzła w wigilię Nowego Roku.

  Ta dziewczynka i jej rodzina była biedna. Jej rodzice starali się jak mogli, ale nie umieli związać końca z końcem. Pracowali od świtu do nocy, pieniądze nie starczały na utrzymanie domu, kupna jedzenia oraz wykształcenia ich córki. Wszyscy chodzili boso i w starych, podartych ubraniach. Dziewczynka pomagała rodzicom, sprzedając zapałki. W baśni Andersena ta biedna mała istotka zamarzła w wigilię Nowego Roku, próbując sprzedać zapałki. W mojej współczesnej wersji - rodzina ta, choć będzie biedna, to otrzyma pomoc innych.

Dziewczynka mieszka więc w małym domku wspomaganym przez ,,CARITAS^,,, chodzi do szkoły, ma ładne ubrania i bardzo dobrze się uczy. Jej rodzice zarabiają na tyle dużo, że niedługo będą mogli sami wynająć jakieś małe mieszkanko.

  Gdyby Dziewczynka z zapałkami mieszkała we współczesnych czasach, to nie umarłaby, gdyż teraz wiemy, że trzeba pomagać innym osobom w potrzebie.

                                                          Kinga Mróz

                                                                   Kl. VI

Szczęśliwe zakończenie

      Chciałabym wam opowiedzieć ciąg dalszy historii Dziewczynki z zapałkami, która była główną bohaterką baśni Hansa Christiana Andersena

     (...)Gdy zapaliła ostatnią zapałkę, ujrzała cudowną choinkę, która była pięknie przystrojona. Wtem zapałka zgasła, lecz ona tego nie zauważyła, ponieważ zasnęła. Śniło jej się, że zamarzła, a po chwili zobaczyła spadającą gwiazdę, na której była jej zmarła babcia. Dziewczynka bardzo kochała swoją babunię i było to dla niej ogromne przeżycie zobaczyć ją znowu.

Starsza pani podeszła do niej i wzięła ją za rękę, po chwili stanęły obydwie na gwiazdce, i razem poleciały do nieba. Lecz w tym momencie dziewczynkę obudził pewien pan, którego jeszcze nigdy nie widziała. Miała nadzieję,                       że kupi choć jedną zapałkę, ale on okazał się hojniejszy. Zabrał ją do swojego domu, dał jej ciepłe ubranie                          i jedzenie. Dziewczynka bardzo się cieszyła, ale dalej nie wiedziała kto to jest, więc zapytała:

-Przepraszam, ale czy mogłabym wiedzieć, kim pan jest?

-Oczywiście, jestem Józef Henryk Andersen – odpowie -

dział.

-Jest pan może spokrewniony z panem Hansem Christianem Andersenem?

-Tak, jestem jego bratem.

-Ale fajnie! - wykrzyknęła radośnie dziewczynka.

-Naprawdę spostrzegawcze z ciebie dziecko – dodał mężczyzna z uśmiechem.

-Dziękuję, i dziękuję też za wszystko inne, ale muszę wrócić na dwór sprzedawać zapałki.... Do widzenia.

-Zaczekaj – zawołał mężczyzna - czy nie zechciałabyś zamieszkać ze mną? Przez ten krótki czas bardzo cię polubiłem, a poza tym, zawsze chciałem mieć dziecko.

-Dobrze, przekonał mnie pan, zostanę – odparła zadowolona dziewczynka.

     Od tego czasu dziewczynka pozostała z bratem pana Andersena, była z nim szczęśliwa, jak nigdy dotąd.

                                                     Autor: Gloria Kula

                                                     Uczennica klasy VI

Szczęśliwe zakończenie, czyli TAJEMNCZA ODMIANA

 (…) Czwarta zapałka zgasła. W tej samej chwili zniknęła także choinka. Gdy dziewczynka zapaliła piątą zapałkę, usłyszała tupot koni. Po chwili zza rogu nadjechał powóz i zatrzymał się przy niej. Wyszedł z niej wysoki, ubrany w marynarkę mężczyzna. Tym razem, gdy zapałka zgasła, powóz i jego właściciel  nie zniknęli. Mężczyzna łagodnym głosem zaprosił ją do środka. Gdy weszła, ujrzała całą swoją rodzinę, ładnie, odświętnie ubraną. W środku było tyle miejsca, że zmieścił się cały wielki stół z przeróżnymi potrawami. Dziewczynka najadła się do syta i usnęła na kolanach mamy. Rankiem obudziła się                 w domu.                      

 Był on pięknie urządzony, całe wnętrze zostało odnowione, a na środku pokoju stała choinka. Gdy zajrzała do szafy, oczom jej ukazały się najpiękniejsze ubrania. Podczas śniadania spytała się rodziców: ”Skąd to wszystko?”. Rodzice też nie wiedzieli, ponieważ gdy się obudzili, to wszystko już było.

Od tej pory żyli długo i szczęśliwie i nigdy nie zaznali biedy, a tajemnica ich cudownej odmiany – pozostała nią do końca.

                                                             Autor: Jakub Kuich

                                                                          uczeń klasy V

HASŁA UCZNIÓW PROMUJĄCE CZYTELNICTWO

Uczniowie naszej szkoły chętnie zaglądają do szkolnej biblioteki.

Swoją potrzebę czytania wyrażają na różne sposoby.

Jedną z form dziecięcej zachęty są zabawne hasła, które ułożyli na zajęciach bibliotecznych.

„Do czytania zapraszamy,

duży wybór książek mamy!”

„Usiądź wkoło z nami -

czytaj z kolegami”

 „Czytaj książki z mamą, tatą

i wieczorem przed kanapą.”   

„Czytaj książki –fajna sprawa!

W nich się kryje śmiech, zabawa.”

„Wyjdź na spacer z kolegami

albo poczytaj z nami.”

„Magie baśni się spełniają,        

 do czytania zapraszają!”

„Czytaj lektury –

 w nich słowa - jak konfitury!”

„Czy na boisku, czy na łące,

czytaj książki jak zające.”

 „Czytaj w domu i na dworze,

książka zawsze Ci pomoże!”

„Czytaj książek wiele,

bo to przyjaciele.”

„Czytaj książek wiele,

będzie im weselej!”

„Gdy czytasz książki z mamą i tatą, to nie będzie z Ciebie…matoł”

„Siedź na łące z motylami,

Czytaj lub słuchaj z nami…”

„Czytaj tyle,

 żeby Cię nie zjadły motyleJ.”

Czytaj, czytaj – z książkami się witaj.

„Na spacerze i na łące,

Nie zapominaj o książce’.

„Na spacerze i na łące,

poczytaj także biedronce J.”

„Bardzo dużo książek jest,

więc czytaj… ile chcesz!!!”

Uczniowie naszej szkoły chętnie angażują się w zajęcia promujące czytelnictwo.    

Podczas spotkań w bibliotece zapoznają się z ofertą czytelniczą. Przeglądają i czytają fragmenty nowo zakupionych książek  (w ramach programu „KSIĄZEK NASZYCH MARZEŃ”) , jak również tych polecanych przez koleżanki czy kolegów. Wymieniają się opiniami oraz zachęcają do czytania,  układając zabawne hasła, sporządzając projekty ilustracji, okładek do wybranych przez siebie pozycji czy gromadząc argumenty na temat korzyści sięgania po literaturę.