Uczniowie naszej szkoły zaangażowali się w realizację projektu edukacyjno-wychowawczego, pt. „Magia baśni”.  Inspiracją do podjęcia tego typu działań był zbliżający się magiczny czas świąt, jak również słowa jednego z twórców wspaniałych baśni, przesyconych wrażliwością - Hansa Chrystiana Andersena, iż . „Życie człowieka jest baśnią, napisaną ręką samego Boga” Na tym właśnie przekonaniu i magii związanej z atmosferą Świąt Bożego Narodzenia oraz piękna i ogromnej siły literatury został zainicjowany cykl działań.

Ich głównym celem było wdrażanie uczniów-wychowanków do świadomego odbioru kultury, budowanie właściwych relacji, więzi międzyludzkich i społecznej wrażliwości. Przewodnie motto było celowym odwołaniem do magii, cudów, które mogą być siłą sprawczą.

Doskonałym motywem do realizacji ww. celów była przejmująca w swej wymowie – postać DZIEWCZYNKI z ZAPAŁKAMI – bohaterki baśni H.Ch. Andersena o tym samym tytule, jak również czas akcji oraz tematyka utworu. Uczniowie zostali  wprowadzeni w klimat magii i cudów przez uczniów klasy IV, którzy pod okiem wychowawcy (polonisty i nauczyciela biblioteki) przybliżyli i wprowadzili do szkoły bohaterkę literacką, tj. Dziewczynkę z zapałkami. Ta przejmująca postać literacka - tak sugestywnie odtwarzana przez jedną z uczennic (Aleksandrę Kanpik) - zaangażowała szkolną  społeczność w CZAS CZYNIENIE CUDÓW. 

1. PODRÓŻ DO KRAINY BAŚNI - WSPÓLNE CZYTANIE BAŚNI

Bohaterka baśni „Dziewczynki z zapałkami” wprowadza uczniów w świat utworu H. Ch. Andersena na świetlicy szkolnej. której uczestnicy uczestniczyli także w TYGODNIU BAŚNI, zapoznając się z ekranizacją innych utworów.

 Wspólne czytanie w klasach

2. CZAS TWORZENIA

Zdolności artystyczno-literackie naszych uczniów umożliwiły realizację kolejnego etapu projektu, jakim był „Czas tworzenia”.  Uczestnicy rysowali, malowali portrety bohaterki baśni, pisali kartki z życzeniami i przejmujące listy. Dla niej… młodzi, szkolni literaci zaangażowali swą humanistyczną wrażliwość i talent w tworzenie nowego, szczęśliwego zakończenia losów głównej bohaterki, realizując „cud tworzenia”.

Wyróżnieni uczniowie otrzymali dyplomy na uroczystym podsumowaniu.

Portrety „Dziewczynki z zapałkami” w wyobraźni uczniów.

Laureaci wzruszających listów zostali: Aleksandra Knapik, Laury Wiechoczek, Marcus Podkowa, Laura Chudala i Karol Oszanca. Natomiast autorami lepszego losu (szczęśliwego zakończenia): Wanessa Klimek, Dawid Feliks, Gloria Kula, Tomasz Ziaja oraz Jakub Kuich i Piotr Spyra.  

Laureaci wzruszających listów do „Dziewczynki z zapałkami” i twórcy szczęśliwego zakończenia jej losów.

3. WSPIERAMY SIĘ

Dziewczynkę z zapałkami, wskazując na problem obojętności wobec ludzkiego cierpienia  - poruszyła uczniowskie serca, mówiąc: „Nie zamarzłabym we śnie, gdyby tak przyjaciel, o mym smutnym losie wspomniał – mamie, tacie. Może w swojej szkole poprosiłby dzieci, by przyszły z pomocą… To właśnie CUD TRZECI!”

1. WYBORY WSPÓŁCZESNEGO RYCERZAw naszej szkole

 Przejmująca historia bohaterki literackiej stała się więc dla uczniów swoistym przesłaniem                              dla podejmowanych działań: „Zmień się w druha, czarodzieja… myśl o innych, zacznij wspierać”, to hasło umożliwiło im wyzwolenie drzemiących w nich pokładów energii przełożonej  na życzliwe wsparcie, pomoc czy budowanie właściwych relacji społecznych, które są podstawą tworzenia świata - opartego na wzajemnej serdeczności, dostatku, a przede wszystkim powszechnym poczuciu bezpiecznej wspólnoty. I właśnie - premiowaniu tego typu postaw służyły przeprowadzone wśród uczniów wybory „WSPÓŁCZESNEGO RYCERZA KLASY I SZKOŁY”. Laureaci tego tytułu prezentować mieli więc cechy osób życzliwych, pomocnych i wspierających w trudach dziecięcej rzeczywistości. Takim właśnie zaufaniem obdarzono w klasie I - Michała Kołodziejczyka,  Piotra Patolę, Nico Szmita - klasie II, Marcela Chudalę – klasie III, Kamila Kuliberdę  i Adama Szwugra - klasie IV, Jakuba Kuicha – V oraz Laurę Quaschniok-Quade z VI klasy. Natomiast liderami zaszczytnego tytułu WSPÓŁCZESNEGO RYCERZA SZKOŁY zostali: Kacper i Nico Szmit, Bartosz Kuczer, Dawid Feliks, Sebastian Kokot, Aleksandra Knapik i Adam Szwugier.

Wybory te były pewnego rodzaju symboliczną okazją  wyrażenia pozytywnych uczuć i emocji względem siebie. Laureatom dane było odczuć, jak wielką siłą jest poczucie wspólnoty, jak przyjemna jest świadomość bycia (pozytywną) częścią czyjegoś życia, i jak dobrze jest wiedzieć, że dla kogoś jesteśmy ważni.

1. ZBIÓRKA SŁODYCZY

   Ta umiejętność budowania więzi emocjonalnej z drugim człowiekiem stanowi podstawę tworzenia relacji, opartych na wzajemnym szacunku, wrażliwości i empatii. Aby kształtować u uczniów społeczną wrażliwość, wzmocnioną przez przejmującą wymowę utworu literackiego podejmowano kolejne działania, które sprzyjały kształtowaniu pozytywnych więzi międzyludzkich i wzajemnego wsparcia. Zainicjowano m.in. zbiórkę słodyczy dla podopiecznych DPS w Kadłubie Strzeleckim. Zebrano około 32 kg słodkości, a wyróżniającymi się klasami w dzieleniu się z innymi były klasa VI i IV oraz II.

5. DZIELIMY SIĘ RADOŚCIĄ

Jakże przejmujące w swej wymowie były słowa, które padły na uroczystym podsumowaniu: „Zabiegani, zasłuchani we własne zmartwienia, nikt nie spojrzał, nikt nie pomógł spełnić jej marzenia. Zapałkami ogrzewała swe zmarznięte dłonie, kto zapytał: Co tu robi ? Kto pomyślał o niej… Któż ją ogrzał, kto dał strawę tej małej kruszynie, i o czyjej trzeba mówić - gdy UMARŁA… WINIE”

Rodzina – to kolejny CUD, bez którego życie traci sens. To ona nas tworzy, wytycza główne cele, wspiera i dodaje sił lub… niszczy nadzieje na sukces i pozbawia poczucia wartości. Ta ogromna MOC RODZINY kryje się przede wszystkim - w pozytywnym nastawieniu jej członków, pielęgnowaniu właściwych wzorów i tradycji. Ten ważny element - zaakcentowano również w realizacji działań ogólnoszkolnego projektu. Gdyż niewątpliwie zła sytuacja rodzinna, niewłaściwe pojecie ról przejmowanych przez dziecko i brak troski społecznej - stanowią źródło ludzkich tragedii, i doprowadziły do dramatycznej śmierci literackiego wzoru DZIEWCZYNKI z ZAPAŁKAMI.

1. ŁAŃCUCH DOBRYCH ŻYCZEŃ

Aby, nie skupiać się jedynie na wzbudzeniu gorzkiej refleksji, wykorzystując tragiczną sytuację bohaterki „Dziewczynki z zapałkami” H. CH. Andersena kontynuowano działania, które kształtowały u uczniów umiejętność społecznego funkcjonowania.

Kolejnym więc z elementów angażujących w tworzenie wspólnoty wzajemnej życzliwości  było tworzenie ŁANCUCHA DOBRYCH ZYCZEN. Na paskach papieru uczniowie wypisywali serdeczne słowa, przekazywane życzenia - poczynając od najbliższych im osób, a skończywszy na przesłaniu „mini apeli” o zgodę, dostatek  i pokój dla świata. Ten swoisty „przekaz pozytywnych myśli” zataczał szerokie kręgi. Uczniowie bowiem angażowali swoje rodziny, z kolei oni przekazywali je znajomym, sąsiadom, a nawet współpracownikom. Tworzono więc tę serdeczną energię  w klasach, domach, zakładach pracy, przynosząc i sklejając części kolorowego łańcucha. Integrującym i równie ekscytującym momentem był czas łączenia ich w całość. Do końca - wspierano się wzajemnie, uzupełniając brakujące ogniwa lub usuwając te, uznane za moralnie niewłaściwe. Selekcja więc była rzetelna. I tak – 22.12.2015r. ” – na podsumowującej akademii ogłoszono wynik. Było to aż… 689 m!. Tyle powszechnej życzliwości  połączyło wspólnymi ogniwami około 95 uczniów (poprzedni wynik 193m osiągnięto 7 lat temu). Radość uczestników była ogromna! Bezspornie - udowodnili w ten sposób, że przy realizacji wspólnego celu zacierają się granice wieku, płci, społecznego statusu  i poglądów.

1. WSPÓLNOTA CZYTANIA

 Potęga i siła naszych wspólnych działań, często wzmacniana jest przez swoisty czas magii miejsc, sytuacji i tradycji. To jednak - nie tylko niecodzienne wydarzenia (masowe tragedie, klęski żywiołowe) pobudzają naszą wrażliwość, wzmacniają więzi społeczne. Budujemy je w codziennych rytuałach, niedzielnych obiadach w rodzinnym gronie, uroczystościach, wspólnym wyjściu na zakupy, udziale w niedzielnej mszy czy rodzinnym czytaniu.

Aby rozbudzić, poznać preferencje czytelnicze uczniów i rodziców Dyrektor Szkoły p. Katarzyna Sokołowska-Kolanek wsparła nauczyciela biblioteki w licznych działaniach. W naszej szkole gościliśmy bowiem autorkę książek dla dzieci Barbarę Gawryluk, która przybliżyła dzieciom tajniki pracy pisarskiej.

 Zaangażowano również uczniów do sporządzania listy „KSIĄŻEK NASZYCH MARZEŃ”, które przy wsparciu samorządu terytorialnego zostały zakupione do szkolnej biblioteki. Pod hasłem „BAŚNIE NASZEGO DZIECIŃSTWA” tworzono również ranking baśni dzieci i ich rodziców, którego wynik zaprezentowano w postaci barwnych slajdów na uroczystym podsumowaniu 22.12.2015r. Na tytuł najpiękniejszych - zdaniem uczniów  zasłużyły: „Dziewczynka z zapałkami” i „Calineczka”. Natomiast mamy uznały, iż był nią „Kopciuszek”, lecz także „Dziewczynka z zapałkami” poruszyła ich serca. Tatusiowie preferowali męskie typy i obrotnych bohaterów, gdyż ich zdaniem, to „Kot w Butach” oraz „Piękna i Bestia” są warte wyboru.

Aby wzmocnić tę wspólnotę jedności i przeżywania wartości literackich,  zachęcono także rodziców uczniów naszej szkoły do odczytania wybranego fragmentu baśni. Z ogromnym zainteresowaniem wysłuchaliśmy zapowiedzi tajemniczych historii z zaangażowaniem i pasją wykreowanych przez p. Jolantę Podkowę i p. Mirellę Kulig, zachęcając do kontynuowania tego typu formy wprowadzania w świat piękna literatury także wdomach. Ta pozornie bowiem mało znacząca powtarzalność rytuałów czytania, to nie tylko doskonała okazja tworzenia atmosfery serdecznej bliskości z rodziną i magią literatury, lecz pewnego rodzaju niezmienność, która daje nam/dziecku poczucie bezpieczeństwa, tożsamości z rodziną, społecznością lokalną – to także TRADYCJA.

6. UROCZYSTE PODSUMOWANIE

 Każdy wysiłek i działanie niesie za sobą określone konsekwencje. Słowo to – często kojarzone negatywnie - w naszej szkole 22.12.2015r. uzyskało zupełnie inny wydźwięk. Uczniowie podjęli się realizacji działań z wielkim zaangażowaniem i pełną odpowiedzialnością. Ich wynik przyniósł pozytywne i wymierne efekty, dlatego wielu czekała słuszna nagroda. Nastąpiło radosne podsumowanie przygotowane przez klasę IV, (według scenariusza autorstwa Reginy Mańkowskiej), wspieraną przez klasę VI, jak również II i I, które wraz z wychowawcami:                     p. Barbarę Kowalczyk-Stasiuk oraz Bogusławę Wieczorek wzmocniły atmosferę świąt w postaci prezentacji muzycznej: prośby do św. Mikołaja i przepięknej choinki.

Zdjęcie klasy II i I (ja nie posiadam)

Wszystkie klasy, prezentujące swoje umiejętności  - zasłużyły na jego uznanie. Następnie zaproszono wszystkich do ogólnoszkolnego składania życzeń, wykorzystując baśniowy element o „ciepłym i puchatym”, którym się dzielono, aby go nigdy nie zabrakło. Natomiast uczniowie VI klasy wspierani przez nauczycielkę języka angielskiego p. Agatę Matracką wzmocnili klimat radosnej atmosfery nadchodzących świąt prezentacją anglojęzycznych piosenek o tematyce świąteczno-zimowej.

Autorka projektu (Regina Mańkowska), nauczyciele - realizując sytuacje dydaktyczne i wychowawcze pragnęli stworzyć uczniom warunki rozwoju  indywidualnych zdolności i zainteresowań, wyzwolić ich twórczą aktywność, pobudzić do stosowania zdobytej wiedzy w praktycznym działaniu. To zaangażowanie w realizację zadań w fikcyjnym świecie magii i czarów było doskonałym sposobem utrwalania (w formie wesołej zabawy) postaw i umiejętności, gwarantujących godne życie,  w jak najbardziej - realnym świecie. „Nie chodzi bowiem o to, by przeszłość narzucała - jak żyć, lecz by uczynić ją częścią przyszłości”, i na tym, można by zakończyć temat cudów, magii i tradycji, jednak nadal nierozwiązana została sprawa nurtującego problemu... a, więc: czy wierzyć w cuda i Świętego Mikołaja?! Ależ TAK! bo chociaż nikt go nie spotkał, to jednak nie oznacza, że go nie ma. Najbardziej wartościowymi rzeczami w życiu są te, których nie widzimy, co jednak nie dowodzi braku ich istnienia. Jednak, aby podnieść magiczną zasłonę, za którą kryje się nieskończona moc czynienia cudów – niezbędna jest ufna wiara, fantazja, literatura i… ludzka wrażliwość. No więc, czy wierzyć w cuda?! Myślę, że bez tej wiary świat byłby smutny i niepełny. Bowiem istnieją, póki istnieje wyobraźnia, serdeczność, życzliwość, otwarty umysł i serce. To one nadają naszemu życiu sens, dodają piękna i radości. Nie zapominajmy przy tym, iż wokół nas zawsze są INNI… którzy tylko czekają na pchnięcie, by jak kostki domina… tworzyć wspólnotę radości, nadziei i cudów.

„Życie nie jest tylko serią chwil. Możemy wybierać, chronić tych, których kochamy, mieć nadzieję na szczęście i sprawiać, że zdarzają się cuda!”

                                                                                          Regina Mańkowska

 Kolejnym z elementów angażujących w tworzenie wspólnoty wzajemnej życzliwości  było tworzenie ŁANCUCHA DOBRYCH ZYCZEN. Na paskach papieru uczniowie wypisywali serdeczne słowa, przekazywane życzenia - poczynając od najbliższych im osób, a skończywszy na przesłaniu „mini apeli” o zgodę, dostatek  i pokój dla świata. Ten swoisty „przekaz pozytywnych myśli” zataczał szerokie kręgi. Uczniowie bowiem angażowali swoje rodziny,                       z kolei oni przekazywali je znajomym, sąsiadom, a nawet współpracownikom. Tworzono więc tę serdeczną energię  w klasach, domach, zakładach pracy, przynosząc i sklejając części kolorowego łańcucha. Integrującym i równie ekscytującym momentem był czas łączenia ich w całość. Do końca - wspierano się wzajemnie, uzupełniając brakujące ogniwa lub usuwając te, uznane za moralnie niewłaściwe. Selekcja więc była rzetelna. I tak – 22.12.2015r. ” – na podsumowującej akademii ogłoszono wynik. Było to aż… 689 m!. Tyle powszechnej życzliwości  połączyło wspólnymi ogniwami około 95 uczniów (poprzedni wynik 193m osiągnięto 7 lat temu). Radość uczestników była ogromna! Bezspornie - udowodnili w ten sposób, że przy realizacji wspólnego celu zacierają się granice wieku, płci, społecznego statusu  i poglądów.